Образованието - причина, владите - последица.
Бидејќи, сè тргнува од образованието. И од формалното и од неформалното - паралелно. Не е доволно само да си стручно образован - насочен. Треба и отворен ум, широка перцепција, надвор дури и од идеолошките матрици. Такво образование ни треба. Такво сакаме, за такво се бориме.За квалитетни, јавно-субвенционирани, автономни универзитети кои ќе разбудат критицизам и ќе го инсипирираат и извлечат најдоброто од нас.
Денес сме фабрички продукти. Индекси. Факултетите се фабрики. А овде сме и сега. Образованието го затекнавме - вакво, какво што е. На дното, во прашина. СПУКМ - никогаш не е одговор. Не е одговор, за секој што смета дека е интелигентен и има совест и чувствува одговорност. СПУКМ постојат за да го амортизираат гневот, да нè пасивизираат и да создадат перцепција - дека има некој што е тука за нас, задолжен за нашите права и слободи и дека треба да се повикуваме на нив, кога и да се почувствуваме слаби, изманипулирани, навредени, обесправени. Не можеме сами? Не знаеме сами? Не ти е доста? Не ти е доволно? За сите пропаднати генерации. За нашата генерација. За генерациите после нас.
Меѓу другото, СПУКМ се корумпирани, партиски привезоци. Ги трошат нашите пари (ДО 20% од ИКСА одат за СПУКМ, а тоа се ДО 123 илјади евра, а според измените кои се донесени, чланарината за СПУКМ е на доброволна основа. ИКСА - НЕ Е на доброволна основа, туку е услов за упис на факултет.), конзумираат моќ - која не им припаѓа, бидејќи ние - не ги изгласавме! Моќта, ни припаѓа НАС, на студентите. Без студентски претставници! Тие шетаат по Европа, градат CV и кариера, а обичниот студент е мизерен. Студентската борба, НЕ СМЕЕ (!) да биде кариеристичка, туку е ОДГОВОРНОСТ на секој студент, според неговата свест, совест и убедувања!
И сега, конечно на втората реченица: „Образованието - причина, владите - последица.“ Со квалитетно образовани студенти (по сите претходно наведени принципи) - ниедна влада, нема да се зафркава со народот, зошто ќе излеземе на улица. За нашето достоинство и нашата иднина! Оти тогаш, нема да нè запрат полициски кордони и барикади. Ова би се третирало како утопистичко и идеалистичко, само ако ТИ не веруваш во себе. А, ако веруваш - тогаш ова не е утопизам и идеализам, туку реална и единствена опција, за да го одбраниме нашето одамна извалкано и унаказено достоинство, да ја одбраниме нашата свест и совест, да ја одбраниме нашата сега унаказена иднина!
Доста е! Студентизирај се!
No comments:
Post a Comment