ЗНАЕЊЕТО НЕ Е СТОКА



 Знаењето не е продукт кој може да се продаде. Кога еден му пренесува знаење на друг, знаењето не изчезнува од главата на оној кој го пренел. Луѓето не се осиромашуваат преку пренесување знаење, туку напротив – се збогатуваат, а знаењето само се множи.

 Мојата идеја не е само моја идеја – таа е продукт на сите мои размислувања и на размислувањата на многу луѓе пред мене, кои за неа пишувале и говореле. Мојата идеја е продукт на целото општество. Знаењето е јавно добро, и не може да биде приватна сопственост.


ОБРАЗОВАНИЕТО НЕ Е НА ПРОДАЖБА!




Образованието не е на продажба!

КАКОВ Е ОБРАЗОВНИОТ СИСТЕМ ДЕНЕС?

ОБРАЗОВНИОТ СИСТЕМ е поле за одгледување на идни „прилагодени“ и „соодветни“ граѓани. Тој е алат во служба на одржување на моменталниот политички поредок. Од градинка до факултет човекот се дресира да израсне во послушен, дисциплиниран, апатичен работник и конзумер. Тој е добар граѓанин тогаш кога следи наредби, кога не покажува став спрема општествениот поредок, кога не си дозволува да сонува за промени и кога се согласува со она кое други го одлучуваат во негово име.

 ФАКУЛТЕТОТ, некогаш место за стекнување знаења и потенцијал за критичко мислење, погон за активно вклучување на младите во креирање на општеството, место за калење на најкритичните умови од чија сила трепереа и тоталитарните влади; денес е полигон за производство на апатични луѓе-роботи, машини спремни за лансирање на пазарот на труд и идни „добри граѓани“.

 БОЛОЊСКИОТ ПРОЦЕС, кој толку го форсираат институциите во Европа, се сведува на броење бодови, пишување домашни и наоѓање решени тестови. ЕКТС го консумира времето на слободниот студент за да не може воопшто да дојде до тоа да го испитува општествениот поредок и исправноста на денешниот образовен систем. Тоа не е случајност; тоа е превентивна мерка.


НЕКОГАШ СО МЛАДИТЕ...

НЕКОГАШ СО МЛАДИТЕ



 НЕМАШЕ ЗАЕБАНЦИЈА!


Некогаш студентите и средношколците не молеа некој „да го чуе нивниот глас“, туку обединето и организирано се бореа за своите права и својата иднина.

 Речиси сите големи општествени промени во дваесетиот век се иницирани од студентски бунтови.

 Некогаш можеше да се каже „светот останува на младите“.

Денес таа реченица не значи ништо.




sloboden.indeks[at]gmail.com   www.slobodenindeks.tk

Изјава од Вториот состанок на БАЛКАН-СТУДЕНТ


За време на 5. и 6. 11. 2011 во Белград, е одржан вториот балкански студентски состанок на кој присуствуваа групите: Слободен Индекс (Скопје, Македонија), Студентски глас (Софија, Бугарија), n’Solidaritet  (Приштина, Косово), Синдикат Образовања АСИ (Белград, Србија), Независна студентска иницијатива Факултета музичке уметности (Белград, Србија) и две нови групи – Јединствена организација за социјализам и демократију (локална група од Сараево, БиХ), И Аутономни студенти (Ријека, Хрватска).

Балкан Студент“ е мрежа на слободарски студентски групи кои се борат за укинување на Болоњскиот процес и негова замена со еманципаторско образование втемелено на прогресивни и рационални идеи, критичко мислење, укинување на преставничките студентски тела (на сите нивоа) и нивна замена со директно-демократско самоорганизирање на студентите, за остварување на бесплатно образование (потполно јавно финасирано високо образование), со зголемување на јавните трошоците за образование, понатаму за остварување на целосна политичка автономија на Универзитетот, без мешање на државата и трудовиот пазар.

На состанокот во Белград, мрежата исто така се солидаризираше со студентските блокади на Филолошки и Филозофски Факултет во Белград, и методите и целите, јасно осудувајќи го насилството од страна на управата на факултетот, осудувајќи го кршењето на автономијата на Универзитетот, со носењето на „полиција во цивилка“, ангажирање на обезбедување и секако осудувајќи ги нападите на неонацистичките групи.

Балкан Студент“ е исто така дел од движењето „International Student Movement“ (Меѓународно студентско движење). Млади луѓе од целиот свет се здружени во борбата против комерцијализацијата на образованието и образование за потребите на трудовиот пазар. Солидарноста и заемната помош сметаме дека треба да станат главни вредности во студентските движења, како на балканско така и на светско ниво наспроти конкуренцијата која ја наметнува Болоњскиот процес и комерцијализацијата на образованието.

Преку споредбено анализирање на високо образовните системи во нашите земји дојдовме до заклучок дека постојат многу заеднички карактеристики. За почеток, во сите балкански земји постои изразена тенденција за зголемување на школарината и административните давачки. Државата од година во година го намалува буџетското давање за образованието со константно намалување на сите стандарди и квалитетот на образованието. Препуштени на пазарот на трудот, помалку бараните факултети живуркаат на ивицата на егзистенција, додека факултетите чии производи се барани на пазарот на трудот и образованието, заработуваат огромни суми на пари и се фаворизирани од страна на државата. За студентите е речиси невозможно да се самоорганизираат затоа што официјалните студентски преставнички тела, кои се во служба за манипулирање и контролирање на студентското незадоволство, држат монопол во студентското организирање. Ова не ја обесхрабрува нашата мрежа баш напротив ние растеме! Мрежата се шири, нови групи се приклучуваат, нашата сила расте.

Следниот состанок ќе се одржи во Сараево, во март 2012, во организација на Јединствене организације за социјализам и демократије из Босне и Херцеговине.


Еден Балкан-Една борба!


  Ноември,2011

Интернационален ден на студентите

На 28 октомври 1939 година студентите од Медицинскиот факултет на Универзитетот во Прага одржаа демонстрации за да ја одбележат годишнината од независноста на Чехословачка. Демонстрациите беа крваво задушени од страна на нацистичките власти, и притоа беше убиен студентот Јан Оплетал. На неговиот погреб присуствуваа илјадници студенти кои овој настан го претворија во анти-нацистички протест. Како последица на протестот, на 17 ноември нацистите ги затворија сите чехословачки универзитети, испратија над 1200 студенти во концентрациони логори, а девет студенти и професори беа стрелани без судење. Две години подоцна во Лондон овој датум почна да се одбележува како Интернационален ден на студентите.



Jan Opletal
Во ноември 1973, студентите од Политехничкиот Факултет во Атина организирале протест против „режимот на полковниците“ кој бил многу моќен во тоа време. Откако се забарикадирале и конструирале радио станица од опремата која ја нашле во лабораториите, почнале да емитуваат низ цела Атина. Нивните емитувања биле про-демократски, против хунтата која во тоа време била на власт, привлекувајќи голем број на нивни сонародници кон нивната борба. Во раните часови на 17ти Ноември воен тенк удрил во блокираниот влез на Политехничкиот Факултет за да ја разбие барикадата на студентите. Според официјалната истрага нема мртви студенти но многумина се повредени, а повредите им оставиле трајни белези.

Во 1989 година група независни студенти заедно со младите од „Социјалистичката Унија“ организирале масовни демонстрации за комеморација на Интернационалниот ден на студенти. Овој настан им дал можност на
студентите да го искажат своето незадоволство од владеењето на комунистичката партија. Иако започнал како мирен комеморативен настан, со доаѓањето на ноќта се претворил во насилен. Многумина меѓу 15.000 учесници на протестот биле брутално тепани од полицијата, “црвените баретки“ и други спроведувачи на законот. Гласината дека загинал другар поради полицска бруталност понатаму предизвикала настани кои тајната полиција не ги предвидела. Кадифената револуција се смета за еден од клучните моменти кои довеле до пад на комунистичкиот режим во Чешка.

Студентите секогаш биле двигатели на промените во општеството. Секогаш кога државата била во криза, студентите го кажувале своето мислење, дури и кога било против вредностите на тогашниот режим и верувања. Што ќе кажеме за денес? Студентите мора да ги искажат своите мислења и ставови и да се вклучат во ковањето на своите судбини! Ако не за нас, за генерациите после нас, да ги научиме што претходните генерации ни оставиле.